O wilkach wiem niewiele. Nigdy żadnego nie widziałam. Mimo to mnie do nich ciągnie. Po pierwsze znam fantastyczną dziewczynę od wilków, taką która je tropi. To chyba dzięki niej, zaczęłam myśleć o tych dzikich, mięsożernych czworonogach ze szczególną czułością. Zrodziło się we mnie pytanie czemu właściwie wilki mają złą reputację. Dlaczego od wieków straszyło się nimi dzieci i czemu to akurat wilk zjada babcię w…
– Wiesz, chciałabym pracować z ludźmi – mówię mojej serdecznej sąsiadce z dołu podczas jednej z rundek po parku z Maluchami w wózkach.– To może coaching? Delikatnie podpowiada sąsiadka. Nadawałabyś się – dodaje z uśmiechem.– Ale coachem od czego w zasadzie? Po powrocie googluję o co chodzi w tym coachingu. Czytam, że coaching to proces, który ma na celu poprawienie jakości życia. Bardzo enigmatyczne. A…
Warszawski Gocław, lata dziewięćdziesiąte.Mieszkamy na piątym piętrze. Na poręczy schodów naciągnięta jest niebieska guma. Wchodząc przesuwałam po niej ręką. Na czwartym piętrze guma jest zdarta, teraz dłoń dotyka zimnego metalu. To fizyczny znak, że już jestem blisko. Wchodzę wyżej, otwieram drzwi, witają mnie ciemnozielone ściany w przedpokoju. Czuję ten zapach. Jestem w domu. Dom – takie proste słowo. Trzy litery. Jedno z pierwszych wyrazów, które…
Uwierzycie, że pierwszy fikołek w życiu jeszcze przede mną? Poza robieniem fikołków, czy też fachowo nazywając: robieniem przewrotów w przód i w tył, nurkowanie znajduje się na górze listy tych nielubianych przeze mnie aktywności fizycznych. O rany jak ja nie lubię nurkować! Sama myśl o tym wywołuje u mnie opór.Jest kilka powodów takiej sytuacji. Najbardziej prozaiczny, ale jednak istotny: podczas zanurzania głowy moczę włosy. Kiedy…
Tik tak, tik tak, tik tak.Jak byłam mała, wprost uwielbiałam wpatrywać się w stary tykający zegar, który wisiał na ścianie w sypialni moich rodziców. Kiedy chorowałam i nie musiałam iść do szkoły długie godziny spędzałam u nich w łóżku. Zegar tykał i mnie uspokajał. Wiedziałam, że wskazówki na pewno zrobią swoje kółeczka i minie kolejna godzina. Tylko ja i przesuwająca się wskazówka. Takie bezczynne tkwienie…
Kobieto Mocy – widzę Cię!W sklepie, na bazarku, na studiach, w internecie. Czytam Cię w gazecie.Jest Ciebie pełno. Świecisz. Widzę Cię, przypatruję się, badam. Jestem ciekawa Twojej historii. Widzę się w Tobie. Nie wiem ile przeszłaś i przez co. Wiem, że nie jesteśmy takie same, ale wierzę, że wiele nas łączy. Uczę się od Ciebie, choć możesz o tym nie wiedzieć – jesteś moją inspiracją.Kobieto…
Dwa centymetry dzielą mnie od lustra. Nie mogę zbyt długo patrzeć. Odwracam wzrok. Próbuję kolejny raz. Widzę siebie, w swoich oczach w lustrze, wpatruję się oniemiała jakbym pierwszy raz siebie zobaczyła. Przedziwne uczucie. Przyglądam się tej twarzy. Bez oceny. Kawałek po kawałku. Nieidealnej, niepowtarzalnej. Próbuję rozpakować co jest w środku. Kto tam siedzi? I czemu ten ktoś się wstydzi mojego spojrzenia? Dziś wiem, że przez…
Może moja historia będzie dla kogoś wsparciem, pocieszeniem lub inspiracją. Jest luty 2019 roku. Taki zwykły luty, niczym nie wyróżniający się od wszystkich trzydziestu jeden, które przeżyłam do tej pory. Dzwoni Mama:“Mam małą plamkę na płucu, jadę na badania żeby to sprawdzić”. Po kilku dniach dzwoni znowu.“Ile? 6 cm? Ale jak to Mamuś, źle odczytałaś?” Od początku rozmawiamy bardzo dużo. Mimo, że nie mamy oficjalnych…
PSTRYK? I ŚWIATŁO!Na skórze brązowa opalenizna nabyta jeszcze trzy dni temu podczas pieszej wędrówki, a w około szaro i pada. Zaczyna się wyciąganie cieplejszych swetrów i jesiennych płaszczy. Coś tu się nie zgadza. Jedźmy na wieś – mówię do Ł. Chcę poczuć zbliżającą się porę roku. W ten sposób możemy razem przytulić jesień, albo przytulić się do niej. Obejrzeć spadające liście, które jeszcze chwilę temu…
